Inne usługi

Łączenie rodzin

Łączenie rodzin to procedura pozwalająca cudzoziemcowi na sprowadzenie swojej rodziny do kraju, w którym mieszka. W oparciu o tę procedurę cudzoziemiec może zawnioskować

do władz danego państwa o umożliwienie członkom jego rodziny przyjazdu i legalnego zamieszkiwania wraz z nim. Warto wiedzieć, że procedura łączenia rodzin może być zastosowana bez względu na to, czy związek rodzinny istniał w momencie wyjazdu danego cudzoziemca z kraju pochodzenia. Cudzoziemiec może zatem sprowadzić np. swoją małżonkę, z którą zawarł małżeństwo przed emigracją do innego kraju, ale także małżonkę, z którą wziął ślub mieszkając już za granicą.

Prawo do łączenia rodzin uregulowane zostało w prawodawstwie Unii Europejskiej w Dyrektywie Rady nr 2003/86/WE w sprawie prawa do łączenia rodzin. W Polsce wszystkie kwestie związane  z procedurą łączenia rodzin reguluje Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r.

o cudzoziemcach, zwana dalej „ustawą o cudzoziemcach”

Kto może się ubiegać o połączenie rodziny?

O połączenie z rodziną mogą ubiegać się jedynie określone w ustawie grupy cudzoziemców, posiadających wskazane tytuły pobytowe. Ustawa o cudzoziemcach wymienia następujące tytuły pobytowe, które dają takie uprawnienie:

– zezwolenie na pobyt stały;

– zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;

– status uchodźcy;

– ochrona uzupełniająca;

– zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w celu prowadzenia badań naukowych;

– zezwolenie na pobyt czasowy wydane przez inne państwo członkowskie i opatrzone

  adnotacją „naukowiec”, które zostało udzielone w celu prowadzenia badań naukowych,

  pod warunkiem, że umowa o przyjęciu cudzoziemca w celu realizacji projektu badawczego zawarta  z właściwą jednostką naukową tego państwa przewiduje prowadzenie badań naukowych także na terytorium Polski;

– zezwolenie na pobyt czasowy wydane w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym   wysokich kwalifikacji (tzw. „niebieska karta”);

– zgoda na pobyt ze względów humanitarnych;

– zezwolenie na pobyt czasowy wydane na innej podstawie niż wskazane powyżej, pod warunkiem, że cudzoziemiec przebywa w Polsce od co najmniej dwóch lat na podstawie kolejnych udzielonych mu zezwoleń na pobyt czasowy, w tym bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy dla członka jego rodziny – nie krócej niż 1 rok na podstawie udzielonego mu zezwolenia.

Uwaga! Jeżeli nie jesteś pewny, jaką formę ma twój pobyt, możesz to sprawdzić na swojej karcie pobytu, w treści wydanej decyzji o udzieleniu zezwolenia na pobyt/nadania ochrony międzynarodowej lub skonsultować się z naszą firmą Motli Business Consulting a z pewnością pomożemy Tobie lub Twoim bliskim skompletować niezbędne dokumenty oraz pomożemy przeprowadzić całe postępowanie do wydanie pozytywnej decyzji.

Rodzina, czyli kto?

W różnych krajach i systemach prawnych pojęcie rodziny jest różnie rozumiane. Niekiedy

za rodzinę uważa się tylko małżonków, rodziców i dzieci, a czasem także dziadków i dalszych

krewnych. Z tego powodu ustawa o cudzoziemcach określa, którzy członkowie rodziny cudzoziemca mogą skorzystać z procedury łączenia rodzin. Definicja rodziny określona w polskiej ustawie jest dość wąska i obejmuje jedynie tzw. rodzinę nuklearną, przez co może nie

objąć wszystkich osób, które cudzoziemiec uważa za swoją najbliższą rodzinę. W polskim

prawodawstwie osoby uznawane za członków rodziny, których dotyczy procedura łączenia

rodzin to:

– małżonka/małżonek pozostający z cudzoziemcem w uznanym przez prawo polskie

związku małżeńskim. Należy pamiętać, że polskie prawo nie uznaje małżeństw wyznaniowych, małżeństw jednopłciowych oraz małżeństw poligamicznych.

– małoletnie dziecko cudzoziemca i jego małżonka/małżonki, w tym także dziecko

przysposobione (adoptowane). Oznacza to, że cudzoziemiec może ubiegać się o połączenie jedynie z dziećmi, które są niepełnoletnie w rozumieniu polskich przepisów, a zatem nie ukończyły jeszcze 18. roku życia.

– małoletnie dziecko cudzoziemca, w tym także dziecko przysposobione, pozostające na jego utrzymaniu, nad którym cudzoziemiec sprawuje faktyczną władzę

rodzicielską. Sytuacja ta dotyczy dziecka wychowywanego przez jednego tylko rodzica lub jednego rodzica i jego małżonka/małżonkę, które jest przez tego rodzica utrzymywane. Faktyczna władza rodzicielska oznacza sytuację, w której dziecko zamieszkuje przez większość czasu z danym rodzicem, podlega jego opiece i utrzymaniu.

– małoletnie dziecko małżonka cudzoziemca, które pozostaje na utrzymaniu tego

małżonka, pod warunkiem sprawowania nad dzieckiem faktycznej władzy rodzicielskiej. Chodzi  o sytuację, w której cudzoziemiec chce się połączyć ze swoim pasierbem lub pasierbicą.

Powyższy katalog wskazuje wyraźnie, że „rodzina” w rozumieniu polskiej ustawy ogranicza się w zasadzie do małżonka oraz niepełnoletnich dzieci. Nie obejmuje natomiast dalszych członków rodziny, takich jak rodzeństwo, rodzice, dziadkowie, dorosłe dzieci (powyżej 18. Roku życia), wujkowie, kuzyni itd.

W uprzywilejowanej sytuacji pod tym względem znajdują się małoletnie dzieci bez opieki (nieposiadające opiekuna na terytorium Polski), które uzyskały jedną z form ochrony międzynarodowej, tj. status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą. W ich przypadku za członka rodziny uznaje się także wstępnego w linii prostej (rodzica, babcię lub dziadka), a także inną dorosłą osobę, która jest odpowiedzialna za dziecko zgodnie z polskim prawem, tzn. sprawuje prawną opiekę nad dzieckiem, np. rodzeństwo. 

Motli Business Consulting podchodzi z dużą empatią i szacunkiem do swoich klientów i ich rodzin. Legalizacja pobytu całych rodzin jest dla nas wyzwaniem, ale również wielką odpowiedzialnością, którą bierzemy reprezentując Państwa w tak szczególnych postępowaniach. Nasi pracownicy mają zawsze na uwadze kierowanie się nadrzędnym interesem naszych klientów i członków ich rodzin starając się wykonać swoją pracę z najlepszym skutkiem.

Cudzoziemcom, których celem pobytu jest odbywanie nauki na terytorium Polski, o ile okoliczność ta uzasadnia pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

Zezwolenie to może zostać udzielone cudzoziemcom odbywającym naukę w innej formie niż stacjonarne studia wyższe, stacjonarne studia doktoranckie albo kurs przygotowawczy do podjęcia nauki na takich studiach w języku polskim.

Zezwolenie na pobyt czasowy w celu odbywania nauki może zostać udzielone na okres nauki, powyżej 3 miesięcy nie dłużej niż na okres 1 roku, z możliwością ubiegania się o kolejne zezwolenia.

Cudzoziemiec składa wniosek osobiście, nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do Wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. 

W sprawie dotyczącej uzyskania Karty Pobytu, której celem jest nauka pracownicy Motli Business Consulting są gotowi do wsparcia Państwa na każdym jego etapie, od przygotowania wniosku i złożenia go w urzędzie wojewódzkim po uzyskanie stempla do paszportu jak również decyzji.

Prowadzenie działalności gospodarczej

Każdy cudzoziemiec, bez względu na posiadane obywatelstwo oraz dokumenty uprawniające go do pobytu w Polsce, ma prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w formie:

– spółki komandytowej;  

– spółki komandytowo-akcyjnej;  

– spółki z ograniczoną odpowiedzialnością;  

– spółki akcyjnej.  

Każdy cudzoziemiec może także do wymienionych wyżej spółek przystępować oraz obejmować bądź nabywać ich udziałów lub akcje, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.

Ważne!  Cudzoziemiec, który chce prowadzić jedną z czterech form działalności wymienionych powyżej nie musi posiadać prawa do pobytu w Polsce. Jego obecność w Polsce, co do zasady, nie jest wymagana (jeśli przepisy na to pozwalają może on np. zarejestrować firmę przez Internet lub przez pełnomocnika).

Ważne! Jeżeli jednak cudzoziemiec planuje przebywać w Polsce w celu prowadzenia działalności gospodarczej może on na tej podstawie zalegalizować swój pobyt – uzyskać wizę lub zezwolenie na pobyt czasowy.

PROWADZENIE POZOSTAŁYCH FORM DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

Cudzoziemcy posiadający określoną podstawę pobytu w Polsce mogą zakładać i prowadzić działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy. Oznacza to, iż mogą oni podejmować i prowadzić każdą dopuszczoną polskim prawem formę działalności gospodarczej. Do grupy tych cudzoziemców należą migranci, którzy przebywają w Polsce na podstawie:

– zezwolenia na pobyt stały;

– zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;

– zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego członkowi rodziny cudzoziemca w celu połączenia  z rodziną; 

– zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w celu kształcenia się na studiach;

– zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego na podstawie innych okoliczności (tj. zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, wydanego przez inne niż Polska państwo członkowskie UE);

– zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego na podstawie innych okoliczności (tj. bycia członkiem rodziny cudzoziemca opisanego w punkcie powyżej);

– zezwolenia na pobyt czasowy, pod warunkiem, że pozostają w związku małżeńskim zawartym  z obywatelem polskim mieszkającym w Polsce;

– zezwolenie na pobyt czasowy udzielonego w celu wykonywania działalności gospodarczej (wydanego ze względu na kontynuowanie prowadzonej już działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Ważne! Małżonkowie obywateli polskich mają prawo do prowadzenia działalności gospodarczej, wynikające z faktu zawarcia związku małżeńskiego, o ile ich podstawą pobytu jest zezwolenie na pobyt czasowy. Nie ma przy tym znaczenia, na jakiej podstawie zostało ono wydane. Inaczej przepisy regulują dostęp małżonków obywateli RP do rynku pracy. W tym wypadku znaczenie ma to, czy zezwolenie na pobyt czasowy zostało wydane na podstawie zawartego związku małżeńskiego

Specjaliści Motli Business Consulting pomogą Ci przygotować niezbędne dokumenty do złożenia wniosku na pobyt czasowy związany z prowadzeniem działalności gospodarczej lub spółki. Pomożemy Ci również w założeniu firmy, a nasi partnerzy poprowadzą Twoje finanse zgodnie z obowiązującymi Twoja firmę przepisami.

Wniosek o rejestrację pobytu składany jest osobiście do wojewody właściwego wg miejsca pobytu obywatela Unii Europejskiej. Wniosek należy złożyć najpóźniej w następnym dniu po upływie 3 miesięcy od dnia wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Małoletni wyłączeni są z wymogu osobistego złożenia wniosku.

Obowiązek rejestracji pobytu nie dotyczy obywatela UE, przebywającego na terytorium Polski w celu poszukiwania pracy, który może przebywać w Polsce nie spełniając warunków pobytu przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy (lub dłużej, jeśli wykaże, że aktywnie kontynuuje poszukiwanie pracy i ma realne szanse na zatrudnienie).

Z definicji za obywatela UE należy rozumieć cudzoziemca, będącego obywatelem innego państwa członkowskiego UE/EOG lub Szwajcarii. Według polskiego prawa cudzoziemcem jest każdy, kto nie posiada polskiego obywatelstwa.

Prawo pobytu do 3 miesięcy:

Przez okres do 3 miesięcy bez konieczności spełniania jakichkolwiek warunków pobytu, innych niż posiadanie ważnego dokumentu podróży, mogą przebywać w Polsce obywatele UE i członkowie ich rodzin, niebędący obywatelami UE. Obywatel Unii Europejskiej może posiadać inny ważny dokument potwierdzający jego obywatelstwo i tożsamość.

Pobyt powyżej 3 miesięcy:

Jeśli pobyt na terytorium Polski trwa przez dłużej niż 3 miesiące, obywatel UE oraz członek jego rodziny posiadający obywatelstwo UE mają obowiązek zarejestrować swój pobyt. Członek rodziny niebędący obywatelem UE jest obowiązany uzyskać kartę pobytu członka rodziny obywatela UE.

Motli Business Consulting pomogło już zarejestrować się ponad 70 osobom w Polsce będącym obywatelami innych państw członkowskich Unii Europejskiej.