Praca dla obcokrajowców w Polsce wiąże się z pakietem korzyści. Obecnie praktycznie każdy sektor gospodarki stoi przed nimi otworem, szczególnie usługi i gastronomia. Najpierw jednak jest konieczne uzyskanie pozwolenia na pracę, które będzie furtką do satysfakcji zawodowej, a nawet rozwoju kariery. Jak więc to wygląda w praktyce? Kto może dostać pozwolenie na pracę? Kogo ono nie obowiązuje? Poznaj odpowiedź na najważniejsze pytania!

Kto może się starać o uzyskanie pozwolenia na pracę? 

O uzyskanie pozwolenia na pracę mogą się ubiegać osoby, które posiadają: 

Kluczowe pytanie brzmi jednak, jak uzyskać pozwolenie na pracę? Należy pamiętać, że występuje o nie pracodawca. Dokumenty dołączone do wniosku muszą być złożone w oryginałach – poza dowodem osobistym i paszportem. Nie można zapomnieć, że wszystkie papiery, które występują w obcej wersji językowej, trzeba przetłumaczyć na język polski z pomocą tłumacza przysięgłego. 

Jak więc uzyskać pozwolenie na pracę szybko i bezproblemowo? Należy złożyć poniższe dokumenty:

  • wniosek,
  • kopię dokumentów podróży obcokrajowca,
  • kopię dokumentów, która potwierdza spełnienie wymagań dotyczących pracy,
  • kopię opłaty skarbowej,
  • w razie niemocy stawienia się pracodawcy – oryginał pełnomocnictwa.

uzyskaniem pozwolenia na pracę mogą się wiązać jeszcze inne czynności, adekwatne do typu wykonywanych prac i sytuacji życiowej cudzoziemca. Warto się skontaktować z profesjonalistami z firmy Motli Business Consulting, którzy służą radą i pomogą w skompletowaniu wszystkich niezbędnych formalności. Tak, by klient nie musiał się obawiać o powodzenie procesu, ogrom czasochłonnych czynności czy aspekty prawne. 

Kto nie musi mieć pozwolenia na pracę? 

Jeżeli już wiadomo, kto może dostać pozwolenie na pracę, warto poznać grupę obcokrajowców, których ten obowiązek nie dotyczy. 

Zagraniczni nauczyciele języków obcych we wszelkich ośrodkach i placówkach oświatowych – nawet przedszkolach – nie muszą się ubiegać o uzyskanie pozwolenia na pracę. Co ciekawe dotyczy to też artystów – aktorów, zespołów, solistów itp. Pod jednym warunkiem – ich praca w Polsce nie może przekroczyć 30 dni w roku kalendarzowym. 

Zezwolenia nie muszą mieć sportowcy, naukowcy i badacze, którzy prowadzą okazjonalne wykłady. To samo dotyczy naukowych kadr zagranicznych w polskich instytutach badawczych. 

Ponadto obowiązek ubiegania się o uzyskanie pozwolenia na pracę nie obowiązuje między innymi osób: 

  • ze statusem uchodźcy lub tych, które otrzymały ochronę uzupełniającą,
  • posiadających zezwolenie na pobyt stały lub pobyt rezydenta długoterminowego UE,
  • korzystających z ochrony czasowej lub humanitarnej,
  • będących ofiarami handlu w określonych warunkach,
  • trwających w związku małżeńskim z obywatelem polskim,
  • posiadających ważną Kartę Polaka.

Lista jest dosyć obszerna – wszystkie wyjątki można poznać w ustawie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 20 lipca 2011 r.

Kiedy pozwolenie na pracę może zostać rozpatrzone negatywnie? 

Chociaż wiele osób się zastanawia, jak dostać pozwolenie na pracę, są przypadki, w których na pewno zostanie ono odrzucone. Jakie?

Przede wszystkim, jeśli we wniosku się znalazły fałszywe dane lub dokumenty. To samo dotyczy pracodawców, którzy byli wcześniej sądzeni przez stosowne organy za nielegalne zatrudnianie cudzoziemców. Czasami zdarzają się także najskrajniejsze przypadki – jeśli pracodawca jest karany za handel ludźmi, wniosek zostanie rozpatrzony negatywnie.

Obcokrajowiec również powinien mieć konkretne predyspozycje, by uzyskanie pozwolenia na pracę było możliwe. Nie tylko musi spełniać wymagania kwalifikacyjne, ale również nie może być karany za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów. 

Ponadto każda osoba wpisana na listę cudzoziemców, których pobyt jest zakazany lub niepożądany w Polsce, nie będzie mogła wykonywać zawodu w tym kraju.